Begujnes

Begujnes ,baguinas, beghardi, beguine, beguinat, baguinat, baguis: Tela ordinaria. Serrano Sanz indica para beguinat, "vestidura usada por las beguinas"

-POTTIER, Inventarires, v. c.; DCVB, v. beguina.; SESMA-LIBANO, Léxico, v. beguinat (Z), que cita como calidad aplicada a cierta clase de tejido ordinario.; Gual, Voca. Comer. medieval.; COROMINAS, DCECH, v. beguina, que cita como mujer perteneciente a la tercera orden de San Francisco, hereje begarda, beata hipócrita, cat. beguine

-Oses constata "paños beguinats" por 18 s. en s. XV en la corte Navarra. (OSES, Poder, simbología, 90, 820) José Miguel Gual.
-1388: Una aljuba de beguinat forrada de pells de conills." (Inventari del piquer Joan Pere Sta. Coloma de Queralt. Cfr. Voc. Faraudo, v. beguinat) José Miguel Gual.
-1402: "Huna manteta de beguinat forrada de ffilada vermella.". (SERRANO SANZ, Inventarios, II, 223) José Miguel Gual.
-1403: "Ítem, I mantó de drap beguinat, ab son caperó.". (BOLOS-SZ. BOIRA, Inventari i encants, 777) José Miguel Gual.
-1410: "unes calças de beguinat". (Inventario de Vich. Cfr. Dic. Catvalbal, v. "beguinat") José Miguel Gual.
-1412: "Unes calças de beguinat” o en un de Santa Coloma de Queralt, de l’any 1412: “Una cota de dona de drap de baguinat". (DCVB., v. c.) José Miguel Gual.
-1434: "Un albergo de baguinat... una fopa de baguinat". (DCVB, v. beguinat) José Miguel Gual.

De: GUAL CAMARENA, M. Vocabulario del comercio medieval. Colección de aranceles aduaneros de la Corona de Aragón (siglo XIII y XIV) , Tarragona (1968)

Begujnes (XXIX, 72). — Telas ordinarias, con las que en los tiempos medievales vemos elaborar calzas, mantas, cotas y otras manufacturas textiles. Tal vez usadas en su origen por las beguinas, a juzgar por una cita de 1310 que trae Du Cange (v. «beghardi»). Del francés «béguine». Véanse: Pottier, Inventaires, Dic. Aguiló y Dic. Catvalbal., v. «beguinat». Chabás, Spill, v. «beguins»., p. 303.

Tipo: Tejidos

La voz ha sido modificada a fecha 2023-05-30.