Ganyuetes

Ganyuetes , v. ganivet

De: GUAL CAMARENA, M. Vocabulario del comercio medieval. Colección de aranceles aduaneros de la Corona de Aragón (siglo XIII y XIV) , Tarragona (1968)

Ganyuetes (XX, 83). — Cast. «gañivete o cañivete» (cuchillo pequeño). En nuestra cita de 1485 parece tener significado o uso de «cortapapeles». Para su diferencia con cultello véase v. «coltells» (testimonio de 1319) y cita del Marqués de Villena en Castro, Aranceles, v. «ganivete». Los hubo de mesa, pequeños, grandes, plateados, dorados, con mango de marfil y madera, con vaina, etc. Pérez-Pascual en Comercio valenciano s. xiv, documentan gavinet de carnicer, de Niza y de scorjar. Del francés antiguo «canivet».
Citas. «Una bayna morena, con dos cuytiellos, cachas morenas, con dos ganyvetes grandes de taula» (inv. 1365, en BAE, IV, 342, art. 1). «I tinter venecià fet de obra de tèrcia, ab tezores, ganivet e punxó de asser» (1485, publ. Docts. hist. imprenta, doc. 25).
Bibliografía. Pottier, Inventaires, v. «ganyvet». Arc. Talavera, San Ildefonso, edic. Madoz, p. 53. Huerta, Vocab. JManuel, v. «gañivete». Gayangos, Conq. Ultram v. «cannavet». Gual, Arancel lezdas, v. «ganiuets». Dic. Balari, Dic. Aguiló y Dic. catvalbal.: vv. «ganivet». Dic Corominas, v. «cañivete». Eguilaz, v. «gañibete». Gay, Gloss., v. «canivet» (doc. desde 1225). Forestié, Bonis, v. «ganifet».

Tipo: Armas

La voz ha sido modificada a fecha 2024-02-01.

Referencias documentales de «Ganyuetes»

Fichas de la voz «Ganyuetes», extraídas del archivo del profesor Gual