Manya
Manya
-v. CORRIENTE, Arabismos catalan, v. manyac 'dócil' (y derivados amanyagar, manyaga y manyagueria, con documentación no anterior al s. XVII): voz prob. introducida por el comercio con Levante, del ár. sirio manyak 'bardaje•, de la vieja raíz ár. y hamito-semítica (nyk) 'copular'.
-1448: "algún manyà ne altra persona no gos fer alguna clau a elgún serraí o serraina, ne a algun altre mossatge de algú, si donchs lo senyor o la dona no'ls ho manava". (PONS, Mostassaf, 50) A. Santamaria.
La voz no ha sido modificada.