Musqueta

Musqueta, musquet: Cast. almizcle, planta arbustiva de fuerte olor utilizada en la farmacopea medieval.

-v. DiCCA-XV, v. c. (doc. 1494)

-1319: Entrega de diversos objetos preciosos al obispo de Barcelona, "item unum bárrale argenti cum uno scuto florum in quolibet capite, in quo est una corrigia de sirico viridi, et sunt in capitibus et in musqueta quinqué barrete argenti, ponderans septem marchas, sex uncias et mediam". (MARTINEZ FERRANDO, La cámara real de Jaime II, 149, doc. 107) José M. Gual.
-1353-54: "Item, una correga dargent, ab fris morat, ab lista dor, ab XLIIIJ platons dargent, ab musqueta". (MIR, Equipaje de un caballero aragonés, 14) Alvaro Santamaría
-1400: "Contra mal de piedra. Toma gingibre balsamo & zeduario y flores de musqueta y pebre luengo & pedrezitas de cancro de cada cosa de estas media onza...". (ANONIMO, Traduc. compendio de salud de Ketham; Cfr. CNDHE, v. c.) José M. Gual.
-1407: "agua musqueta de Domás". (CASTRO, Catálogo, XXVII, nº 628) J. Zabalo.
-1525: "Para hazer otra agua muy finíssima tomá una parte de rosas deshojadas y dos partes de azahar, y si tubiéredes flor de musqueta, un poco, y todo mezclado. Poné en cada alquitara que sacaredes quatro o cinco clavos molidos y polvorizados, y poné al pico del alquitara un algodón con un poco de almizque y sacá el agua a friego manso.". (ANONIMO, Manual de mujeres; Cfr. CORDE, v. c.) José M. Gual.


La voz no ha sido modificada.

Fichas de la voz «Musqueta», Fundación J. March

Fichas elaboradas por el equipo de investigación de la Beca de la Fundación Juan March y cuyo autor aparece en su parte inferior"