Paris

Paris, parisio, parisius, bifas,biffa, peris: Vease amplia glosa inferior en el Vocabulario del comercio medieval.

-v. LAURENT, La draperie, 76, cita vergato parisino, bifa parisina, carmelino pasirino, mambres et omnes panni parisini". (doc. 1265); FORESTIE, Bonis, II, 347; PEGIOLOTTI, Práctica mercatura, 278, cita "panni deParigi di Francia"; CIANO, Mercatura datinana, "drappi di Parigi".

-1234: "et pannos Parisius ... se venderá por codos, canas o alnas. (HUICI, Priv. Jaime I, 219, doc. 126) Miguel Gual.
-1284: Tarifa "reua" Perpiñán, "Drap de Paris o de Sent Denis ... un dr.". (ALART, Docts. Roussillon, 77) José M. Gual.
-1302-1303: Cuentas de Pedro Boyl, tesorero de Jaime II, Se compran 6 codos y medio de "biffa listada de París", a razón de 4 sueldos codo, 26 sueldos. ... 8 codos a 4 sueldos jaqueses y 6 dineros codo, 36 sueldos jaqueses. ... una cantidad indeterminada de biffa de Paris listada, a obs d'una capa ... 4 canas y media de biffa listada de Paris, por 72 ss. ... 4 canas y media de biffa plana de Paris , para vestir al "menescal" del rey, por 90 ss., a 20 ss. cana ... 2 canas y media de biffa plana de Paris, por 57 ss. barc. y 6 dineros, a 23 ss. cana, para hacer una "gramaya". ... "para vestir al mensajero de Francia, para hacer vestidos ... para una gonella y unas calses, ... para vestir ... para vestir a un capellan real ... para vestir a un halconero ... per a una gramaya que'l senyor rey mana dar a Mahomat Alger, trugaman (trujaman, intérprete) del rey Abanjacob (GONZALEZ HURTEBISE, Libros de Tesorería, 43, 62, 76, 84, 85, 118, 122, 157, 162, 168, 169, 175, 187, 189, 192, 193, 194, 236, 238, 252, 272, 283, 287, 289, 370) Miguel Gual.
-1307: Inventario del almacén de un comerciante de Perpiñán, "XX. pecias pannorum de Parisio maybrinas." ... " XXV. pecias pannorum de Parisio plans." ... "XIII. pecias pannorum lestatz de Parisio." (p. 86) ... "Item II pecias integras listadas pannorum de Paris" ... "c. et XI. canas de biffes listades de Paris." ... "XX. 1, canam et i. palm de biffes de Paris maybrines." ... "I. peciam lividam de Paris." ... "XX. VI. canas de bifes de Paris planes" (p. 86)... "XII. cannas de cubertes de Paris listades," ... "x. canas et ii. palmos de biffa vermela de Paris," ... "X. scapolonos de biffes planes de Paris, in quibus invenimus V. cannas et n. palmos." ... "V. scapolonos pannorum may brins de Paris, in quibus invenimus n, canas et m. palmos. " (p. 87) ... "X. scapolonos pannorum listatz de biffes de Paris, in quibus invenimus vu. canas et m. palmos." (88). (ALART, Docts. Roussillon, paginas citadas) Miguel Gual.
-1342: "Per I doble de li de Paris"., 4 libras y 10 ss. (FORESTIE, Bonis, I, 10) Miguel Gual.
-1344: "Per I cubriecao doble de li de Paris", 25 ss. (FORESTIE, Bonis, I, 119) Miguel Gual.
-1346: "Per una escrasela granda de Paris", 9 ss. (FORESTIE, Bonis, II, 136) Miguel Gual.
-1348: Cofre daurat de Paris. (FORESTIE, Bonis, II, 309) Miguel Gual.
-1349: "Per Iª borsa broidada de seda de Paris". (FORESTIE, Bonis, II, 347) Miguel Gual.
-1487: 5 pannos de lienço de Paris, por 1.810 mrs. (TORRE ed., Cuentas Gonzalo Baeza, I, 168) Miguel Gual.

De: GUAL CAMARENA, M. El primer manual hispánico de mercadería (siglo XIV). Barcelona 1981

París, Perís, draps de; bifas de: v. «drap», «bifas».

De: GUAL CAMARENA, M. Vocabulario del comercio medieval. Colección de aranceles aduaneros de la Corona de Aragón (siglo XIII y XIV) , Tarragona (1968)

París, drap de (XVI, 3); biffes de París (XIV, 63). — Cast. «telas de París», especialmente las bifas. En nuestra Patria, las más famosas y que tuvieron más activo comercio fueron la biffa listada y biffa plana de París, de las que entre 1302 y 1304 se adquieren para la casa real aragonesa 184 alnas, 106 canas y 49,5 codos, por un valor global de 3.615 sueldos barceloneses y 215 jaqueses (véase Gual, Comercio telas 5. XIII), empleándose como obsequio para vestir a diversos personajes o concretamente para «aljuba, gramaya, gonella, calses y capa». Otra prueba de la expansión de estos tejidos por la corona aragonesa o mallorquina, es el inventario de un almacén de Perpiñán (1307, publ. Alart en «Revue des Langues Romanes», 1873, 378 y ss.), en que figuran 61 piezas, 194 canas y 11 palmos de diversas telas de París, citándose expresamente «maybrinas, plans, leztatz de Parisio, peciam lividam, cubertes de París listades» y «biffa vermela»; calidades a las que hay que añadir el «vergato parisino, carmelino» y «mambrea» (de la tarifa veneciana de 1265, publ. Laurent, Draperie PBas, 76, arts. 15 a 18) y los «camelins, bruns, blaus» y «nays», el «estanfort camelin» y el «vergati» (citados por Zangger, Terminologie tissus, ps. 36, 56 y 84).
Bibliografía. Plourin, Hist. del tapiz, 41 y ss. Gay, Glossv. «drap (de Paris)».

Tipo: Centros comerciales

La voz no ha sido modificada.

Referencias documentales de «Paris»

Fichas de la voz «Paris», extraídas del archivo del profesor Gual

Fichas de la voz «Paris», Fundación J. March

Fichas elaboradas por el equipo de investigación de la Beca de la Fundación Juan March y cuyo autor aparece en su parte inferior"