Siveta
Siveta , civeta véase voz algalia: Cast. “algalia” (sustancia resinosa y aromática, procedente de una bolsa anal que tiene el gato de algalia o también denomina a un perfume compuesto por almizcle, ámbar y otras sustancias aromáticas, empleado como perfume. DRAE: "Sustancia untuosa, de consistencia de miel, blanca, que luego pardea, de olor fuerte y sabor acre. Se saca de la bolsa que cerca del ano tiene el gato de algalia y se emplea en perfumería.".
-1393-1416?: "man que tantost que aquesta vida mia sia pasada, sia fet al meu cors e a la mia bocha untage delmescl, de sandols, de siveta destemprada ab aygua rosa e ab aygua nafa, per ço que alguna malla fatuytat de mon cos no isque, ans per contemplasio de amor daquells qui mon cos portaran, git alguna flayra olende o dolsor". (PASCUAL, Hallazgo de un testamento, 293) Alvaro Santamaría.
De: GUAL CAMARENA, M. El primer manual hispánico de mercadería (siglo XIV). Barcelona 1981
Siveta, civeta (II, 173; III, 186; XII, 121 y xv, 107 se vende en Túnez); - fina (v, 134 y XVI, 107 de Levante): algalia, substancia resinosa de sabor acre y olor aromático (parecido al almizcle), procedente de una bolsa que tiene junto al ano el gato de algalia . El manual catalán destaca su color semejante al jabón blando y que debe conservar restos de la piel de dicho animal, incluyendo tres curiosas prueba s para saber si tiene mezcla de jabón y arena . Para Masiá, Estados N. Africa, 494, es la secreción de otro animal semejante, denominado «jineta».- DCVB., «civeta» y «siveta». soflimat : v. «argent viu».
Tipo: Perfume
La voz no ha sido modificada.
Referencias documentales de «Siveta»
Fichas de la voz «Siveta», extraídas del archivo del profesor Gual